Top Gear is een van de meest vermakelijke programma’s op televisie. Het is waarschijnlijk ook het enige autoprogramma waar auto’s slechts een bijrol spelen. Eigenlijk komen er maar twee soorten auto’s aan bod: onbetaalbare en spotgoedkope. De kracht van het programma zit het in de items waarin spotgoedkope modale auto’s aan bod komen: de Top Gear challenge, waarin auto’s van een paar honderd Britse ponden de hoofdrol spelen.
Elk van de Top Gear presentatoren koopt een tweedehands auto van hooguit 1500 pond (bijna 1800 euro) om daarmee een serie beproevingen te ondergaan waarbij de auto’s in kwestie doorgaans slooprijp raken. Menig autoliefhebber zal hier met opgetrokken wenkbrauwen naar kijken, want er is menig goede – en soms ook zeldzame – auto gesneuveld. Terwijl de heren presentatoren bij het begin van de challenge hun auto’s de hemel inprijzen. Maar in de loop van het programma blijkt er van alles aan te mankeren, en dat is geen wonder gezien het aankoopbedrag.
Uiteraard is het programma grotendeels gescript en wordt er opzichtig geacteerd, maar in deze challenges zit wel een wijze les voor autoverkopers en autokopers: liefde maakt blind. Als potentiële autokoper kun je hier behoorlijk de mist mee in gaan, en als verkoper kun je er een voordeel bij hebben. De kern van het verhaal is dat je een goed oog moet hebben voor de sterke en de zwakke punten van een auto. De fout die veel autokopers maken is dat ze zicht blind staren op het uiterlijk. De kleur, de accessoires en de velgen lijken bij aanschaf van doorslaggevend belang. Maar niemand zit te wachten op een mooie auto die onbetrouwbaar is en hoge onderhoudskosten met zich meebrengt. We hebben het in Top Gear vaak kunnen zien: prachtig mooie Alfa’s in de challenges, maar door de onwillige techniek is het bezit één grote ergernis. Het is een cliché en bovendien is het in het programma zwaar aangezet, maar toch: uiteindelijk heb je liever een auto die je zonder haperen brengt waar je moet zijn, dan een auto die maandelijks naar de garage moet. Staar je daarom niet blind op accessoires en extra’s, we geven je hier een paar tips om typische ‘valkuilen’ te vermijden.
Wees kritisch bij lichtmetalen velgen: als er een aanzienlijk beschadigd is (kromme velg) kan één vervangende velg duurder zijn dan een nieuwe set. Let vooral op de grootte van de velg: hele grote velgen komen de wegligging en het stuurgedrag absoluut niet ten goede. Ze zijn voornamelijk mooi als de auto stilstaat, maar zodra je gaat rijden is het één grote ergernis. Let ook goed op de banden, het is mooi als de auto op nieuwe banden staat, maar aan banden die een paar duizend kilometer achter de kiezen hebben kun je goed aflezen hoe er met de auto gereden is en of de auto goed spoort. Aan de slijtage van het loopvlak kun je aflezen of de uitlijning van de auto correct is, banden horen gelijkmatig te slijten. Als een band in het midden van het profiel erg versleten is, dan duidt dit op een te hoge bandenspanning. Slijtage aan beide zijkanten duidt op een te lage spanning. Is de buitenkant van de band afgesleten, dan staat het wiel teveel naar binnen (toespoor). Als het wiel teveel naar buiten wijst betekent dit dat het wiel teveel uitspoor heeft. Deze zaken komen het rijgedrag en verbruik niet ten goede.
Banden hebben een beperkte levensduur, ook als er nauwelijks mee gereden wordt. Na een jaar of vijf veroudert de rubbersamenstelling van de band, dit zal het weggedrag nadelig beïnvloeden. De fabricagedatum staat met een viercijferige code in de wang (zijkant) van de band gedrukt, bijvoorbeeld 2807. Dit betekent dat de band in week 28 van 2007 is geproduceerd, in 2012 is die band 5 jaar oud. Als de band dan nog niet versleten is, moet hij regelmatig goed gecontroleerd worden. Meestal wordt de fabricagedatum voorafgegaan door de letters ‘DOT’. In het volgende blog geven we je extra tips om een auto goed onder de loep te nemen voordat je ‘m koopt of verkoopt. Zorg dat je ook die niet mist!
Top Gear is mijn favoriete programma. Kijk er elke week naar!